Het is half tien ’s avonds. Terwijl de rest van de familie slaapt, voelt het voor mij alsof er nu pas een moment is om echt iets gedaan te krijgen. De dag kan eindelijk beginnen.
Ik kruip achter mijn toetsenbord om wat te schrijven. Na een goede start van mijn schrijfgewoonte loop ik ondertussen wat achter op mijn doel van gemiddeld 250 woorden per dag. Het is niet eenvoudig om een job, twee kleine kinderen, een hond en een huishouden te combineren. Al zeker niet als je er nog een degelijke nachtrust op wil nahouden. Die afweging maken, tussen extra nachtrust of nog iets extra gedaan krijgen vind ik elke dag opnieuw een moeilijke keuze.
Ik ben een avondmens, met een levende wekker die elke morgen rond 6u30 met een grote glimlach “Paaaapaaaa” door de babyfoon schreeuwt. Ideaal is dat niet. Elk uur dat ik ’s avonds langer op blijf om nog iets gedaan te krijgen, gaat onverbiddelijk van mijn nachtrust af. Daaraan knabbelen, betaal ik de dag later onmiddellijk terug in minder concentratie, minder productiviteit en meer nukkig zijn. Ik voel dat ik met een paar dagen te weinig slaap snel in een vicieuze cirkel beland waar ik én te weinig slaap én niets gedaan krijg op een dag.
Dat slaap de beste manier is om je overdag te kunnen focussen en meer gedaan te krijgen, daar moet je me niet meer van overtuigen. Dat geloof ik. Er is gewoon zoveel wat ik graag zou willen doen. Er zijn zoveel dingen die interessant lijken, zoveel dingen om te doen, zoveel dingen om te leren. Er zijn zoveel dingen die je aandacht opeisen.
Ik heb geen tijd om te slapen, durf ik dan wel eens denken. Dat is natuurlijk onzin. Iedereen krijgt 24 uren in een dag. En we kiezen zelf wat we ermee doen en hoe we die invullen. Als ik soms terugkijk op wat ik de afgelopen dagen allemaal heb gedaan kom ik er vaak achter, met een klein beetje schaamte, dat ik ook veel tijd verspild heb. Aan al die platformen wiens business model het is om onze aandacht te kapen en te verkopen: sociale media, nieuwsbrieven, nieuwswebsites, streaming diensten, YouTube, TV, boeken, … . Allemaal zo gemaakt om onze aandacht maximaal te kapen, en onze tijd maximaal te verspillen. Allemaal zo gemaakt om ons maximaal te laten consumeren.
Elk uur dat we passief consumeren kunnen we niet meer gebruiken om te creēren, om iets te maken. En het is net dat doen, dat actieve, waar we over het algemeen het meeste voldoening uit halen. Of ben je ooit al trots op jezelf geweest dat je een hele avond Netflix gebinged?
Iets maken geeft een goed gevoel. Het schrijven van dit stukje tekst heeft mijn dag goed gemaakt, net voor het slapengaan.
Minder consumeren, meer creëren. Dan lijken er plots veel meer uren in de dag geweest te zijn.
